หมอกจางๆและควัน
คล้ายกันจนบางทีไม่อาจรู้
อยากจะถามดูว่าเธอเป็นดั่งหมอกหรือควัน
หมอกจะงดงามและทำให้เยือกเย็น
แสนจะเย็นสบายเมื่อยามเช้า
ถ้าเป็นควันไฟถึงจะบางเบาหากเข้าในตาเรา
ก็คงจะทำให้เสียน้ำตา
เธอเป็นยังไงจึงอยากรู้เพราะฉันดูเธอไม่ออก
และยังคงไม่เข้าใจ
บางทีเธอเป็นเช่นหมอกขาวและบางคราวเธอเป็นเหมือนควัน
ฉันนั้นชักไม่มั่นใจ
เพราะถ้าฉันต้องเสี่ยงกับควันไฟ
จะเตรียมตัวและเตรียมใจ
ถอนตัวก็เพราะว่ากลัวจะเสียน้ำตา
น้อยใจอย่างบอกไม่ถูก ที่เห็นเป็นแบบนี้ (T_T)
แต่ลึกๆในใจก็เชื่อว่า คุณคงมีเหตุผลมากพอที่ทำแบบนี้ (ด้วยภาระและหน้าที่)
และก็เชื่อด้วยว่า มันต้องเป็นแบบนี้ตลอดไป (เดี๋ยวก็ชินไปเอง)
นี่ฉันต้องทำใจยอมรับความจริงที่เป็นแบบนี้ตลอดไปใช่มั๊ยนี่ (เอาน่ะ)
โอเคฉันเข้าใจ ไม่เป็นไร อีกหน่อยก็คงดีเอง (อย่านานนะ)
ถึงตอนนั้นคุณคงเจอคนที่เข้าใจคุณ มากกว่าฉัน (จ๊าก!!!)
เฮ้อ!!! แล้วฉันล่ะ? (นู๋มะยอมนะ..ฟ้องแม่แน่ๆ)
มันเป็นทางเดียวที่ปลอบใจตัวเอง ให้เข้าใจคุณให้ได้มากและดีที่สุด และก็คงต้องเป็นแบบนี้ต่อไป.
“หากเรายังไม่สามารถทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี แล้วเราจะทำสิ่งดีๆให้คนอื่นได้หรือ”
น้อยใจเหมือนกัน ที่เป็นคนมีปัญหา
แต่อย่างไรก็ไม่สามารถละทิ้งการทำหน้าที่ๆ ดีได้ คิดว่าเป็นกรรมของตนเองที่ไม่สามารถเถลไถลได้มากนัก
ขอบคุณที่เข้ามาอธิบายให้เข้าใจ แบบนี้แหล่ะที่ต้องการ
คุณทำหน้าที่ของคุณดีอยู่แล้ว และขอให้ทำต่อไป
ชื่นชมในความที่คุณมีความรับผิดชอบต่อภาระและหน้าที่นะ
อย่าคิดว่าเป็นกรรมแต่อย่างใดเลย มองโลกในแง่ดีเข้าไว้สิ
เพราะทุกอย่างมันต้องเป็นไปตามกลไกธรรมชาติ
อย่าคิดมากนะคะ สู้ๆ
การทดสอบขั้นที่ 1 (ผ่าน)
อ้าว..ผ่านแล้วเหรออาจารย์
งงเลย
แค่ในทางปฎิบัติย่ะ แล้วก็ขั้นแรกด้วย ยังมีอีกเยอะ ไม่ต้องห่วง เตรียมพร้อมเสมอ
เหอะๆ อะไรกันนี่…
…ชอบฟังเพลงนี้มาก… ชอบทั้งดนตรีและเนื้อร้อง…
ได้ฟังและได้ร้องทีไร นึกถึงเวลาเด็กๆ มานั่งจำท่าเต้นเพลงนี้…
…เหอะๆ ทำไปได้เนอะ!
มีคนบอกไว้ว่า คนที่ชอบนึกถึงช่วงเวลาที่ยังเด็กๆ เสมอ แสดงว่าตอนนี้เริ่ม “แก่” จริงอ่ะเป่าอ่ะ คิคิ