ด้วยรักอยากฝากไว้ ในหัวใจที่หมายมั่น
ขอเพียงได้พบกัน สบตาให้หวั่นแค่นั้นพอ
อยากจะจองตัวเธอเป็นของฉันคนเดียว เปล่าเปลี่ยวอยู่นานเท่าไหร่
เห็นเธอก็อยากสมัครใจขอโปรด ทราบเอาไว้ดวงใจฉันให้เธอครอง
แอบมองอย่ามองค้อน ขออ้อนวอนเมตตาสักหน่อย
รู้ไหมใครเฝ้าคอย ส่งยิ้มให้หน่อยนะจะพลอยชื่นใจ
หากเธอมีไมตรีมารักกันดีกว่า จะพาสู่ความซึ้งทรวง
รักเธอก็สุดจะห่วงหวงแสนเจ็บ หากเธอลวงดวงใจไปฉันตรม
ด้วยรักอยากฝากไว้ ในหัวใจที่หมายมั่น
ขอเพียงได้พบกัน สบตาให้หวั่นแค่นั้นพอ
อยากจะจองตัวเธอเป็นของฉันคนเดียว เปล่าเปลี่ยวอยู่นานเท่าไหร่
เห็นเธอก็อยากสมัครใจขอโปรด ทราบเอาไว้ดวงใจฉันให้เธอครอง
ด้วยรักอยากฝากไว้ ในหัวใจที่หมายมั่น
ขอเพียงได้พบกัน สบตาให้หวั่นแค่นั้นพอ
ขอเพียงได้พบกัน สบตาให้หวั่นแค่นั้นพอ
ไม่อยากบอกว่า..ชอบ.. เพราะกลัวเธอจะได้ใจ
ไม่อยากบอกว่า..รัก…เพราะกลัวเธอจะเปลี่ยนไป
แต่..ไม่บอกเค้าก็ไม่รู้สิ..งั้นบอกไปเลยละกันว่า
“..ขอให้เรามีกันและกัน และรักกันตลอดไป..” แค่นี้พอ
“อยากมีคนพิเศษ อยู่ในคืนพิเศษ”
คืนไหนๆ ก็เหมือนกันแหล่ะเนอะปูนเนอะ.
(ปลอบใจตัวเอง ว่าไม่เป็นไร ไม่เป็นอะไร)
รู้อยู่ว่ายังมีอะไรเคืองๆ
การทดสอบขั้นที่1 ก็ผ่าน (เหมือนกัน)
ไม่ซีเรียส หรอกเรื่องแค่นี้
แต่เรื่องอื่น น่ะ ไม่แน่ ระวังไว้ให้ดีละกัน !!!
วันนี้ปูนมีความสุขจัง ลั่นล้า ๆ ทั้งวันเลย ทำงานไปร้องเพลงไป มะรู้กิงไรเข้าไป คุณล่ะเป็นงัยบ้างวันนี้
ฝากขอบจัย เด็กคุณด้วยนะคะ ที่ส่งอะไรมาให้ดู น่ะ วันหน้าอย่าลำบากเลย เกรงใจ
เห็นแล้วจำได้เลย ว่าคนนี้แหล่ะ ที่แอดเข้ามาหาปูนทางเอ็มฯ ที่เคยเล่าให้ฟัง ครั้งก่อน (นานแล้ว)
คิดว่าใคร น้องเอ๋ นี่เอง
“ทางที่ดีอย่ามายุ่งกับปูนดีกว่านะ อดทนไม่พอสำหรับเรื่องแบบนี้”(ใจไม่กว้างพอ)